Lumiere Blanche Olfactive Studio

Kiedy recenzowałam poprzednie zapachy Olfactive Studio pytaliście, czy będzie Lumiere Blanche. Napisałam, że nie wiem. Ale teraz już wiem. 🙂

Lumiere Blanche zapowiadane jest jako otulający zapach zawieszony między mleczną łagodnością, a chłodem nut przyprawowych. W nutach znajdziemy kardamon, cynamon, anyż, irys, (nieistniejące – przypominam) drewno kaszmirowe, migdały, sandałowiec, cedr, bób tonka i piżmo.

Ostatecznie skusiło mnie nazwisko twórcy zapachu: Sidonie Lancesseur. Ta sama, która stworzyła Incense Oud i Straight to Heaven by Kilian. O ile Celine Verleure raczej nie ufam, o tyle pani Lancesseur ma u mnie kredyt zaufania, który na dziwniejsze spółki wystarczy.

Autorem rozświetlonej fotografii będącej inspiracją dla zapachu jest Massimo Vitali.

Przyznaję, jest pewien związek pomiędzy zapachem, a zdjęciem, ale moim zdaniem prześwietlona (prawdopodobnie za pomocą przesuniętego balansu jasności i koloru, nie prześwietlenia matrycy) fotka grupki ludzi w kąpielówkach nie zasługuje na taki zapach… 

Dotyk światła

 Pierwsze nutki rzeczywiście są jasne, lekkie i łagodne. Delikatnie kwiatowe i czyste. Jak czysta kartka.

Ta olfaktoryczna, niezmącona pustka trwa jednak ledwie moment. Najpierw wsączają się w nią nuty delikatnie zielone. Łagodny, jasny odcień zieleni namalowany świeżym kardamonem, któremu towarzyszą subtelne akcenty kamforowo – przyprawowe.

Kiedy już wydaje się, że zieleń zdominuje zapach, nadciąga druga fala bieli. Łagodny, kremowy aromat świeżych migdałów połączony ze świetlistym irysem i jasnym, przestrzennym piżmem tworzy akord śmietankowy i puszysty zarazem.

Serce kompozycji jest subtelne, lecz bogate i złożone. Ciepłej świetlistości dodaje mu delikatny aromat kwiatu pomarańczy (przypominający swą łagodnością przypudrowaną kakao wersję z Battito d’Ali), kremowości i miękkości akcenty orzechowe oraz mieszanina nut zwana drewnem kaszmirowym: jasne drewno, wanilia i wciąż wyraźne, bieluchne piżmo.

Na tym etapie Lumiere Blanche ma konsystencję krągłego, gęstego obłoczka, który robi wrażenie zwartego i puchatego, a jednak nie ma ciężaru ani możliwej do dotknięcia powierzchni. I ten obłok ponownie rozbiela kardamonową zieleń akordu otwierającego.

Białe Światło stworzone przez Lancesseur nie błądzi w próżni. Kompozytorka z wyczuciem zachwiała balansem bieli tak, by jego promienie odnajdowały w olfaktorycznej przestrzeni drobiny kardamonowego pyłu, by załamywały się na powierzchni zawieszonych w niej krągłych, kremowych kropel.

Ta szczególna ambiwalencja odczuć jest najbardziej chyba charakterystyczną cechą kompozycji. Nieco deprymuje mnie fakt, że nie odbieram jej na poziomie ciepło – chłód, jak zapowiadał opis (tu świętym Graalem jest dla mnie Hunter MCMC Fragrances), lecz właśnie jako wrażenie obcowania z czymś kremowym i eterycznym jednocześnie. 

Relatywnie wczesna baza odrobinę mnie rozczarowała. Nieunikniony blending nut odbiera kompozycji dwoistość zmieniając Lumiere Blanche w normalne perfumy. Śliczne, dziewczęco delikatne, ujmująco nieagresywne, ale jednak już normalne.

Przy czym naprawdę nie wyobrażam sobie metody utrzymania tej dwoistości wrażeń po bazę. Z nutami perfum jest jak z cukrem w ciepłej herbacie: można ją posłodzić i zamieszać, można też pozostawić cukier na dnie, ale efekt po pewnym czasie będzie ten sam. Herbata stanie się słodka.

Data powstania: 2012
Twórca: Sidonie Lancesseur

Nuty zapachowe:
Nuty głowy: kardamon, cynamon, anyż gwiaździsty
Nuty serca: irys, drewno kaszmirowe, migdał
Nuty bazy: piżmo, sandałowiec, cedr, bób tonka

• Autorem wszystkich zdjęć (poza oficjalnym) jest Adrian Camilleri – nowojorski artysta fotograf, którego prace można (i warto) podziwiać na stronie www.ariancamilleri.com. Pozwolę sobie dodać, że Camilleri fotografował także flakony perfum. Mini galerię tych zdjęć znajdziecie tu: KLIK.