. Testowałam niegdyś Olibanum Profumum i zrobił na mnie wrażenie tan zapach, oj zrobił. Znacie smak (i zapach) lekarstwa umieszczanego przez stomatologa w zębie pod fleczerem? Da się go wyczuć kiedy taki fleczer niefortunnie wypadnie. To to ten właśnie zapach wyłapałam w Olibanum i przyznaję, aż mi włosy na rękach dęba stanęły z wrażenia. Prawdopodobnie […]
Keiko Mecheri Oliban Czytaj więcej »
. Dziś drugi zapach z serii „Co za dużo, to niezdrowo”. Załatwię narzekania na nadmiar dobrego w listopadzie, a w grudniu przykładnie oddam się rozpuście. Także zapachowej, choć nie tylko. No tak… Zacznę od opisu na LuckyScent. Lei miał być przytulnym połączeniem kakao, wanilii i nut drzewnych. „Niezwykły i seksowny” (zapach) Lei miał być „tajemniczy
. Właściwie nie wiem, czemu akurat te perfumy recenzuję. Nie są ani szczególnie egzotyczne (w znaczeniu unikatowe i trudno dostępne), ani wymienione w opisie nuty nie są jakoś szczególnie „moje”, ani historia ich powstania nie rokowała nadziei na cud. Bo Citta di Kyoto powstały w 2005 roku dla uczczenia czterdziestej rocznicy „braterstwa” miast: Florencji i
Santa Maria Novella Citta di Kyoto Czytaj więcej »
. Ten zapach został wyposażony w opowieść. Opowieść zwykle przekłada się bezpośrednio na wyniki sprzedaży, bo przecież łatwiej jest bazować na ludzkim snobizmie (albo romantyzmie, niechaj będzie), niż oczekiwać od klienta dobrego węchu. Ta sama zasada rządzi przemysłem muzycznym, w którym utwór i album „sprzedaje” teledysk hołdujący zasadzie, że ludzie znacznie lepiej widzą, niż słyszą.
Victrix Profvmvm (Profumum Roma) Czytaj więcej »
. Bergamotka, olejek sosnowy, drewno w tle. Pierwsze wrażenie to błysk – obraz gotowy w moim mózgu od dawna. Fińska sauna. To jest naprawdę dokładnie zapach sauny w pewnym hotelu, w którym czasem bywam. Dodają tam do wody służącej do polewania kamieni w saunie fińskiej olejku sosnowego i rozmarynowego i ten olejek dyfundujący w powietrzu
Byredo Gypsy Water Czytaj więcej »
. Zwykle nie robię tego. Nie wrzucam tu postów informacyjnych typu: „W grudniu po południu firma X wypuści na rynek zapach Y o przewodniej nucie Z, a firma A zaprezentuje nam perfumy B o nutach C, D oraz F”. Nie dlatego, że nikogo to nie interesuje, ale dlatego, że w sieci takich informacji jest mnóstwo
Czyżby ńjusy? ;-) Czytaj więcej »
. Znając już całkiem sporo kompozycji Alessandro Gualtieriego (właściwie wszystkie stworzone dla Nasomatto z wyjątkiem Narcotic Venus, która w składzie ma tuberozę i jaśmin więc z założenia jest poza moim spektrum) spodziewałam się, że trudno mi będzie ująć ten zapach w karby słów. Jednak kiedy zaczęłam testy, słowa pojawiły się same i popłynęły tak wartko,
Nasomatto Hindu Grass Czytaj więcej »
. O Amber Vanilla ciszej jest w perfumeryjnym światku, niż o Frankincense – Myrrh – Rose Maroc. Domyślam się, że częściowo dlatego, że jednak kadzidło, mirra i róża z zasady większe budzą emocje, niż połączenie ambry z wanilią. Po ambrze z wanilią ludzie (ludzie to także ja, oczywiście) oczekują zwykle zapachu w stylu „ciepłe kluchy”.
Regina Harris Amber Vanilla Czytaj więcej »
. Oto najprzyjemniejszy dla mojego nosa zapach z wycofanej właśnie serii 6: Synthetic. W jej skład, poza Smołą wchodzą: Garage, Skai, Soda oraz Dry Clean. Wąchałam tę serię w komplecie dwukrotnie. Pierwszy raz w krakowskim Guerrilla Store, drugi raz ostatnio w Warszawskim oddziale handlowej Partyzantki. Zapach był już wycofywany, udało nam się jednak uprosić ekspedientkę
Comme des Garcons Series 6 Synthetic – Tar Czytaj więcej »
. Wąż w mojej kieszeni ma kolejny powód do radości. Nie jest on ogólnie najszczęśliwszym stworzeniem świata, a szczególnie ciężkie chwile przeżywa od kiedy na LuckyScent pojawiły się Eksklusivy Le Labo w cenie 400 dolców za flaszkę; tym razem jednak mu się upiekło. Nie będzie molestowany o wydanie kwoty 125 dolarów na perfumy, co do
Regina Harris Frankincense – Myrrh – Rose Maroc Czytaj więcej »
