. Frapin to firma skandalicznie wręcz zaniedbywana na moim blogu. Zdaję sobie z tego sprawę i przyznaję się. Do zaniedbywania i do zdawania sobie sprawy także. Czas temu jakiś uzbierałam i naszykowałam sobie komplet próbek i odlewek Frapinów z zamiarem popełnienia cyklu recenzji, bo naprawdę uważam kompozycje sygnowane tym szacownym nazwiskiem za warte uwagi. Choć […]
. Wstęp będzie dziwaczny, dotyczy bowiem recenzji na blogu Fragrancebouquet, którą to recenzję poznałam na długo przed zapachem i która zwróciła moją uwagę głównie ze względu na niefrasobliwe podejście do historii, którego przykład daje nam autorka. Stawia ona tezę, że Maria Amalia domu perfumeryjnego Morris to perfumy poświęcone siostrze cesarzowej Sissi. Nie będę się tu
Maria Amalia Morris Czytaj więcej »
. Kolejna recenzja ambrowa. Naprawdę, trudno mi zliczyć, która to już… Black Amber Michele Bergman to zapach, który nikogo chyba nie pozostawia obojętnym. Opinie w sieci są skrajne: recenzenci (nieliczni) albo wielbią szlachetną prostotę tej kompozycji, albo skarżą się na jej tanie prostactwo. A ja… Ja, jako człek niepochopny rzeknę, że i jedni, i drudzy
Black Amber Michele Bergman Czytaj więcej »
. Moda na agar w perfumach trwa. Prawdę mówiąc, nie sposób już ekscytować się kolejnymi pomysłami na eksploatację tej nuty, bo właśnie dzieje się to, co nieuchronnie przynosi moda: dostosowanie do gustu masowego odbiorcy. Mamy więc oudy na słodko, oudy na różowo, oudy puchate, oudy w kwiatki, oudy light… Czekam na oud w landrynkach. Tym
Incense Oud Kilian Czytaj więcej »
. Dziś na SoS nieoficjalne Święto Ekshibicjonisty. Prezentację swojej pachnącej spiżarni obiecywałam od dawna i oto wreszcie są zdjęcia. Ostatnie osiemnaście miesięcy nie przyniosło wielkich zmian; nie nastąpiła żadna zapachowa rewolucja, nie zmieniło się moje podejście do kwestii „kolekcjonowania” flakonów z pachnąca zawartością. Wciąż nie uważam się za kolekcjonera. Bycie miłośnikiem perfum przypomina bycie
Sezamie, otwórz się! Czytaj więcej »
. Dzisiejsza notka będzie dziwaczna i raczej okołoperfumeryjna, czyli mówiąc wprost: nie na temat. Ale w klimat tego bloga wpasowuje się idealnie. I tak, jak zauważyła Michasia: data 11.I.11. zachęca do czarowania… Na wstępie uczynię zastrzeżenie: nie jestem wiccanką. Nie, żebym jakiekolwiek wyznanie uważała za wstydliwe czy wymagające tłumaczenia się, po prostu chcę zaznaczyć, że
. Perfumeria Quality Missala organizuje kolejne warsztaty zapachowe. Tym razem tematem będzie: kadzidło. A może raczej kadzidła, bo przecie niejedną substancję tym mianem nazywamy. Termin warsztatów: 9 i 10 lutego 2011 godzina 17:00 Miejsce: Perfumeria Quality Marriott
Kadzidło – niebiański zapach. Warsztaty Czytaj więcej »
. Firma Reminiscence zdobyła u mnie spory kredyt zaufania, kiedy poznałam najważniejszy zapach w ich dorobku, rzekomo „uosabiającą ducha” firmy Patchouli. Wyjaśnienia dlaczego pominę, jeśli ktoś ma ochotę zerknąć – zapraszam. Pokombinowałam trochę i skutkiem owej gimnastyki intelektualnej jest spoczywająca w mojej dłoni próbka Noir de Reminiscence. W końcu jeśli najważniejszym, flagowym zapachem firmy zostaje
Noir de Reminiscence Czytaj więcej »
. Recenzje perfum Boadicea the Victorious nie pojawiły się dotychczas na moich pachnących śmieciach wcale nie dlatego, że produkty tej marki nie były dostępne w Polsce. To, jak zauważyliście, mnie nie powstrzymuje. Nie szarpałam się na próbki wyłącznie dlatego że, niestety, skład nie obiecywał ekstremalnych doznań zmysłowych. Po zapoznaniu się z ośmioma zapachami Zwycięskiej Budyki
Seductive Boadicea the Victorious Czytaj więcej »
. Ten zapach musiał w końcu pojawić się na moim blogu. Nie tylko ze względu na „woods” w tytule, ale także z okazji dziegciu w składzie. Do dziegciu ciągnie mnie bowiem, jak misia do miodu. Sonoma Scent Studio to marka w Polsce niedostępna i mało znana. Strasznie żałuję, bo opisy ich zapachów kuszą mnie niesamowicie
Winter Woods Sonoma Scent Studio Czytaj więcej »
