Barbarzyńca z PRLu - Viking Creed

Tej recenzji miało nie być.

Creed to marka z tradycjami. Symbol elegancji i klasycznego sznytu. Biblioteka perfum ponadczasowych i dość akuratnych. I to nie jest zarzut. Chyba, że perfumy nazywają się Viking. Bo, powiedzmy to uczciwie, Creed i Wiking to nie jest skojarzenie oczywiste. A jednak... kiedy doczytałam, że będzie to Wiking pachnący różami - musiałam go poznać!

I od razu przyznaję, że moje intencje nie były czyste. Wymuskany Wiking w różach - to brzmi jak żart.

Już w pierwszych sekundach po aplikacji pożałowałam szyderczych skojarzeń i braku zaufania do marki.

Papryka!

Pikantna papryka w ostrym proszku. Ożywcza, stymulująca, ognista. Z wyczuciem przestudzona gorzkim, absyntowym powiewem mięty. Podkolorowana różowym pieprzem - bo czarny to byłoby zbyt wiele, a różowy jest w punkt po prostu. Może i nie jest to Wiking na miarę moich oczekiwań, ale jako współczesna interpretacja tematu, Viking brzmi wiarygodnie. I pięknie.

Do czasu.

Tak, jak w pierwszych sekundach i minutach pożałowałam tego, że nie zaufałam Olivierowi Creedowi w temacie Wikingów, tak w kolejnych minutach pożałowałam pożałowania.

Bo Viking jest jak Wiking. Na pierwszy rzut okaz może i przystojny, blond i zgrabny, ale na dłuższą metę wytrzymać z nim nie sposób. Po kwadransie zapach robi się koloński i z Vikinga wyłazi Brutal. Wcale nie wyrafinowany, tylko po prostu przebrany w garnitur.

W prostych, godnych Wikinga słowach: to nie są brzydkie perfumy. Viking jest po prostu poprawny, wtórny i bez polotu. Na tle klasycznie eleganckich kompozycji marki zdaje się... zwykły. 

Właściwie każde znane mi perfumy Creed układają się lepiej, bardziej elegancko, ładniej po prostu. Nie sadzę, by o ten efekt chodziło z nazwą.

Cóż z tego, że nie ma róży? Wolałabym różę. Wolałabym cokolwiek niebanalnego: Sigurda z różą w zębach, Haralda w różowym pieprzu, Olafa czującego miętę... Tymczasem spotkałam pana Józka z sąsiedniego bloku przebranego (nie ubranego) w garnitur z sieciówki. No fajnie. Ale nie za tę cenę.

Data premiery: 2017
Kompozytor: Olivier Creed
Projekcja: poza pierwszym uderzeniem raczej kiepska
Trwałość: normalna, sieciówkowa. Jak i zapach.

Nuty zapachowe:
Nuty głowy: bergamotka z Kalabrii, limonka z Sycylii, różowy pieprz
Nuty serca: chili, róża bułgarska, mięta pieprzowa
Nuty bazy: drewno sandałowe z Indii, wetiwer z Haiti, indyjska paczula, lawenda (absolut)

 

• Fantastyczne zdjęcia towarzyszące recenzji pochodzą z Instagrama The Gay Beards - panowie są genialni. Za dobrzy na ten zapach, ale nie mogłam się oprzeć.