Elektryczny fiołek - Vio-Volta DS & Durga

Te perfumy musiały się pojawić na Sabbath of Senses i powód ku temu jest jeden - ale jest to najważniejszy z powodów do napisania recenzji. Są to perfumy niezwykłe. I już. Więcej wstępu nie będzie.

W materiałach prasowych Vio-Volta opisywane są jako perfumy bogate i ziemiste, w których "nuty drzewne pogłębione zostają przez gęsty, hipnotyczny woal akordu ambrowego, który łagodzi brzmienie kompozycji dając jej miękkość i ekspresję", a "fiołek daje zapachowi eleganckie wykończenie".

Na stronie DS & Durga  opis nut jest zwięzły i nie do końca spójny z opisem prasowym. Głosi on, że akord głowy jest elektryczny, akord serca wibrujący, a bazowy fiołkowy.

Ja nosząc Vio-Volta usłyszałam: ale pachniesz cukierkami. Choć osobiście byłam przekonana, że pachnę asfaltem.

Jeśli te trzy "wersje wydarzeń" Was nie zaintrygowały, to już chyba nic...

Vio-Volta to perfumy nowoczesne. Vio-Volta wpada na skórę jak po ogień i na "dzień dobry" woła: jestem nowoczesny!

Vio-Volta pachnie żużlem i syntetyczną ambrą, która wcale nie ma ambicji udawania ambry naturalnej; ani czegokolwiek naturalnego. Pośmierduje nadpaloną płytą MDF i podkładami kolejowymi.

Jest gorzki.

Jest słodki.

Jest słony.

Jest... okropnie fascynujący.

Jak gdyby stara lokomotywa wjechała w szopę pełną słonej lukrecji. Gdyby stare lokomotywy jeździły po żużlu.

Gdzie w tym składzie fiołki, zapytacie? Ależ są i fiołki - tak samo tupeciarsko oszukane, jak wszystkie inne akordy tej kompozycji. Sztuczne! Z recyklingowanego plastiku. Barwione nadmanganianem potasu.

Zupełnie nie fiołkowe.

Cały ten techniczny skład woni nie kładzie się na skórze, nie ogrzewa, nie oswaja. Trwa w zawieszeniu milimetry od ciepłego ciała - jak bardzo wyraźna zjawa.

Niepokojąca.

I to jest moja wersja opowieści. Moja. A zaznaczam to, bo akapit, którym rozpoczęłam recenzję nie znalazł się tu przypadkowo.

Vio-Volta to olfaktoryczny shapeshifter.  Zapach - bogin. Perfumeryjny test Rorschacha odczytywany i interpretowany na dziesiątki sposobów. Pachnie fiołkami. Pachnie smołą. Pachnie drewnem. Pachnie benzyną. Jest kwiatowy albo zielony albo elektryczny albo dymny. Opisywany jako piękny albo paskudny. Ok, powiedzmy uczciwie - statystycznie częściej opisywany jest jako paskudny. Ale nie na Sabbath of Senses. :)

Data premiery: 2017

Kompozytor: David Seth Moltz
Trwałość: bardzo dobra

Nuty zapachowe:

amberwwod ((Amber Xtreme ™), cedr, kadzidło, paczula, fiołek, rabarbar

• Tekst zilustrowałam zdjęciami piroluzytu z zasobów sklepu z minerałami Mente et Malleo. Piroluzyt jest znacznie bardziej fotogeniczny, niż żużel.