Przychodzi kałamarnica do baru… – Squid Zoologist Perfumes

Celine Barel nie wsławiła się dotąd niczym szczególnym i Squidem też się raczej nie wsławi.

Proszę mnie źle nie zrozumieć: Squid to nie są jakieś szczególnie paskudne perfumy, ale… z całym tym tentaklowym zapleczem kulturowym, z armią przedwiecznych w tle i zapachem atramentu u zarania opowieści, to mogłyby być perfumy odjechane jak Maglev i potężne jak Zapora Trzech Przełomów. Ale nie są.

Grafika z RPG The Call of Cthulhu

Otwarcie to pieprz i kadzidło. Pieprz nie tyle jest różowy, co czarny lecz uróżowany. Rozumiecie różnicę?

Kadzidło subtelnie gorzkie i wyraźnie popieliste, pozbawione dymu, suche.

Bardzo fajne, nieuciążliwe otwarcie.

Kanwę zapachu tworzą nuty żywiczne złożone z syntetycznym akordem ambrowym i, równie syntetycznym, akordem mineralnym.

Bardzo fajna, nieuciążliwa baza.

Całe „perfumy” dzieją się w tych ramach. Między nieuciążliwie pieprznym kadzidłem, a nieuciążliwie mineralną ambrą.

Pierwszy akcent – dystynktywny dla kałamarnicy – to atrament. Nuta brzmiąca ciekawie, bardzo przyjemnie i bardzo na temat, ale krótko.

Drugi akcent – również przemyślany – to sól. Trochę calonowa i trochę niedosolona. Oraz… w zestawieniu z pieprzem jakby zbaczająca z tematu.

Trzeci akcent to ten nieszczęsny, przebrzydle tłusty salicytat metylu pachnący rzekomo koniczyną i czekoladą, a realnie jak sztuczne żonkile w kremie. Takim kosmetycznym, do ciała.

I w efekcie wygląda to tak:

Przychodzi całkiem przystojna kałamarnica do baru z wystygłym cygarem w otworze gębowym, zamawia lekko pikantną i subtelnie słoną Atramentową Mary z krystalicznie ambrową posypką, a tu w promocji krem żonkilowy i zasmażka.

Grafika: Tommy Menduco

Squid w interpretacji Celine Barel to zapach… w sumie ładny.

No dobra. Niebrzydki.

Poskładany z nut przemyślanych, z umiarem wygranych i dobrze, spójnie brzmiących. Może pieprz z solą jest nieco nieoczekiwany, ale – jeśli się zastanowić – nie jest on nie na temat, bo kałamarnice vel kalmary przecież się jada.

Jest więc Squid kałamarnicą przystojną i bardzo sympatyczną, tyle że… upierniczoną w żonkilowym kremie.

Koncept: Andrey Roscha

I nie wiem, doprawdy nie wiem, jak ocenić ten oryginalny akcent kwiatowy.

Bo bez kremowej kwiatowości salicytatu metylu Squid byłby zapachem bardzo przyjemnym, lecz zupełnie nieodkrywczym.

Natomiast wzbogacony o tę niezwykłą, niespodziewaną nutę staje się Squid zapachem rzeczywiście nie do końca banalnym, ale też nie do końca przyjemnym.

Co jest zaletą.

Albo nie jest.

Data premiery: 2019
Kompozytorka: Celine Barel
Projekcja: początkowo mocna
Trwałość: to nie jest długodystansowa kałamarnica

Nuty zapachowe:
Nuty głowy: różowy pieprz, salicytat amylu, kadzidło
Nuty serca: atrament, opoponaks, sól
Nuty bazy: ambra, benzoes, piżmo