Armani Privé Ambre Soie

.

Przy okazji recenzji Cedre Olympe wspomniałam o tym, że najpiękniejszymi zapachami linii Privé są dla mnie Bois d’Encens i Ambre Soie. Ponieważ z Bois d’Encens uporałam się już dawno, przyszła chyba kolej na drugi klejnot tej kolekcji: Ambre Soie czyli Ambrę Jedwabną, która w pełni na swe piękne imię zasługuje.

Zapach zachwyca już od pierwszego wdechu.
Wślizguje się do płuc aromatem delikatnie dymnym i intensywnie przyprawowym jednocześnie. Intensywne, ale bynajmniej nie ostre złożenie kardamonu i cynamonu z zapachu przypominającym mi smak (i zapach) arabskich wodnych fajek, jest gładkie i wytrawne jednocześnie.

Wyobraź sobie, że leżysz w przyciemnionym, orientalnym wnętrzu, na jedwabnych poduszkach, pykając leniwie tytoniowo – korzenne kostki w wodnej fajce i raz po raz zanurzając palec w maleńkiej miseczce z ciepłą, płynną czekoladą najlepszej jakości. Kiedy słodycz zlizywanej leniwie bezpośrednio ze skóry czekolady łączy się z dymnym aromatem tlącej się fajki – to właśnie jest akord, którym Ambre Soie wita naszą skórę i zmysły. Najintensywniejsza, najbardziej wyrazista faza kompozycji.

Dalsze jej akordy, choć bardziej stonowane, nie są wcale mniej urodziwe. Są natomiast dla mnie trudne do „rozebrania”, bo zapach, w który przemienia się orientalny zbytek z otwarcia to dla mnie zapach… Egiptu. Nie pustyni, nie podróży Nilem, nie morza, nie hoteli nawet, lecz zapach, który wyczuwa się we wnętrzach lokalnych, „tambylczych”. Zapach okadzonej specyficznymi kadzidełkami i przesiąkniętej zapachem fajkowego tytoniu małej egipskiej kafejki, rodzinnej perfumeryjki z kanapami wyściełanymi pluszem, ciasnego sklepiku z przyprawami czy pamiątkami. Właśnie tak tam pachnie.

Najważniejszym nowym składnikiem zapachu, który na tym etapie identyfikuję są goździki. Na tyle wyraźne, że naprawdę zdziwiłam się nie widząc ich w spisie nut zapachowych na Wizażu (dopiero dziś przy tłumaczeniu dotarło do mnie, że tajemnicze „Clou de Girofle” to nic innego jak goździki właśnie). Pojawiają się efektownym podmuchem i dość szybko cichną zostawiając po sobie splecioną z ciepłymi aromatami pozostałych ingrediencji nitkę chłodu.

Następną charakterystyczną nutą tej kompozycji, poza przyprawami, kadzidłem i ambrą oczywiście, jest paczula. Paczula, która zamyka drewniane okiennice, zaciąga chroniące przed słońcem kotary, obudowuje tę olfaktoryczną wizję trzymającym wilgoć murem. To ona właśnie sprawia, że tworzone w wyobraźni wnętrze jest ciemne, ciasne i zamknięte. Muszę jednak zaznaczyć, że nie jest to paczula brudna, nie ma w niej pleśni, stęchlizny; w zdezynfekowanym aromatycznym dymem powietrzu nie mnożą się drobnoustroje i nie unoszą zarodniki grzybów. Po prostu gospodarze unikają upału za dnia i chłodu nocą.

I Ambre Soie te życzenia spełnia. Ambrowo – przyprawowy jedwab trwa statycznie na skórze sukcesywnie łagodniejąc i w końcu zasypiając snem leniwym i sytym.

Data powstania: 2004
Twórca: Christine Nagel

Nuty zapachowe:
imbir, cynamon, goździki, cedr, ambra, paczula