Kerosene Copper Skies – nareszcie!

– Urodziłem się i wychowałem w St. Clair (Michigan), około godzinę drogi na północ od Detroit. W miejscu, z którego pochodzę, jeśli ktoś nie pracuje w fabryce samochodów, nie pracuje w ogóle. Każda fabryka produkuje różne części samochodowe, ale w St. Clair jest zupełnie inaczej – tutaj wszystkie zakłady są takie same. Nie chciałem iść tą ścieżką, dlatego nauczyłem się malować motocykle i majsterkować przy nich. Pracując w warsztacie, pokochałem zapach brudu, smaru, oleju, a czasem też krwi, kiedy skaleczyłem sobie ręce – opowiada o sobie John Pegg, znany niegdyś jako youtuber Kerosenetrewthe, a obecnie jako nos, dyrektor kreatywny, właściciel i w ogóle wszystko w Kerosene Fragrances.

– Zawsze byłem wrażliwy na zapachy. I w ten sposób z benzyny, stemplowanej stali, plastiku, drzew i ziemi powstało Kerosene – dodaje i ja przyznaję uczciwie, że mnie tym tekstem totalnie zdobył.

Lata temu, kiedy marka wchodziła na rynek, byłam mocno podekscytowana pomysłem i osobiście nakłaniałam perfumerię Lulua, żeby ściągnęli zapachy Pegga do Polski. Lulua spełniła moje marzenia a ja się troszkę obijałam z recenzjami, ale ostatnio po prostu polazłam do perfumerii, wzięłam set próbek i powiedziałam, że zamierzam je opisać. Bo warto.

Kerosene to nie są perfumy szczególnie skomplikowane, szczególnie wyrafinowane ani szczególnie trudne w odbiorze. Określiłabym je jako przyjazną odbiorcy niszę poskładaną tak, żeby było… fajnie. Pegg ewidentnie lubi zapachy ciepłe, utrzymane w palecie barw ziemi, choć wcale niekoniecznie barw naturalnych. Mamy tu romans z technologią, ale jest to technologia retro – taka dwudziestowieczna i to wcale nie z ostatnich dekad. I w perfumach to wciąż się sprawdza i wciąż cieszy.

Zapraszam Was do wspólnej podróży w świat fantazji Johna Pegga. Podróży, którą – dzięki Perfumerii Lulua – zwieńczymy rozdaniem.

Wiele pisałam o systemach ustalania kolejności pojawiania się recenzji. Tym razem system jest następujący: sięgam do torebki i na co trafię, to będzie. 😁

Za to wstępy do recenzji będą nieprzypadkowe, bo są to oficjalne briefy Josha, który lubi przedstawiać swoje zapachy opowieścią.

Copper Skies

Niebo miedzianej barwy, przepasane wstęgami miodu, goździków i ambry. Za linią horyzontu słodka bazylia wychyla się zza ciemnych cedrów inkrustowanych tytoniem. Powietrze jest dymne, pikantne i lekko słodkie. Obecność zapachu wywołuje mimowolny uśmiech.

Stary design fakonów – jeszcze z czasów manufaktury

John Pegg zapowiada mimowolny uśmiech i… oj ma chłop rację!
Pierwszy wdech brzmi jak świeży tytoń z labdanum. Żywicznie skórzasty aromat – ostry i słodki – dosłownie wymusza kolejne wdechy. Głębokie i satysfakcjonujące.

Nuty eteryczne sklejone z piękną, leśną, żywą drzewnością. Ziołowa, cierpka, ciemnozielona żywiczność wyzłocona subtelną, niejednoznaczną słodyczą nut miodowych. Słodki rozmaryn ze słodką bazylią – żywe listki schwytane w złotą pułapkę elemi.

Las. Bór właściwie, bo Pegg maluje zapachem nie tylko cedry, lecz i świerki i sosny i wszystko to, co przemawia nam do wyobraźni. Nie da się bowiem patrzeć na Copper Skies bez osobistego zaangażowania w opowieść. Bez dorzucenia nut podświadomych, wydobytych ze wspomnień i marzeń.

Copper Skies to potęga życia we wszystkich jego niesamowitych przejawach zastygła w bezruchu, zaklęta w zapach.

Grafika autorstwa H-TEAM

Z czasem, dokładnie jak w opisie, niebo zabarwia się złotem. Eteryczna, zielona, mroczna surowość otwarcia wyzłaca się i łagodnieje. Nuty tytoniowe i wosk powolutku prowadzą kompozycję w kierunku ambrowej bazy. Nie jest to jednak w żadnym razie ambra orientalna, sezamowa, zbytkowna – znana z krągłych orientów i wszystkich tych „zmysłowych” przyjemniaczków w ładnych flakonikach.

Ambra w Copper Skies jest szara, szorstka, pachnąca morzem i podróżą. Kadzidlana, lekko skurzona, podejrzanie brzmiąca dokładnie jak labdanum. 😉

Po paru godzinach na skórze niebo nie jest już miedziane ani złote, lecz ołowiane. Chmury szurają brzuchami po horyzoncie – ciężkie jak Latające Wieloryby francuskiej Gojiry.

Hipnotycznie powoli niebiosa sklejają się z ziemią. Horyzont staje się jedyną płaszczyzną realnego świata. Ołowiane wieloryby śpiewają swoją pieśń.

Data premiery: 2012
Kompozytor: John Pegg
Projekcja: zamaszysta, lecz ze względu na eteryczność zapachu, nieprzytłaczająca
Trwałość: powyżej 8 godzin

Nuty zapachowe:
ambra, cedr, liście tytoniu, wosk pszczeli, bazylia, goździki