4 Elements & 5 Elements Ramon Molvizar (oraz zapowiedź rozdania)

Miała być bomba… I będzie bomba, ale inna. Tę drugą odpalę z niewielkim opóźnieniem. 🙂

Zapachy Ramona Bejara z miasteczka Molvizar nie raz już gościły na SoS. Tym razem mam dla Was kompozycje, o których sam Twórca mówi, że graniczą z doskonałością. Mam dosłownie, bo w ślad za recenzją pójdzie rozdanie czterech zestawów próbek. Gratka nie lada, bo próbki Ramon Molvizar do tanich nie należą.

Posiłkując się opisem producenta:

„4 elements” i „5 elements” to dwa wielkie arcydzieła perfumiarstwa stworzone w ramach energii czterech żywiołów – ognia, ziemi, wody i powietrza – zawierają one również sekretny składnik… składnik pochodzący z alchemii…

Gdyby nie fakt, że Ramon Bejar zaskoczył (i zachwycił) mnie już niejednokrotnie, uznałabym opis za egzaltowany. A tak…? Posłuchajcie. 🙂

4 Elementy symbolizują kobiecość.

Kobiecość jest dziwna
4 Elements

Nowoczesny, na wpół syntetyczny, lecz wciąż przyjemny aromat aldehydu cytrynowego złożonego z aromatem owocu róży i paczulą tworzą akord kojarzący się z cierpkością dzikich owoców. Wilgotne, mszyste nuty drzewne otaczają drobne, barwne owocki lasem, wilgotne aromaty żywiczne i zapach przypominający hubę zaciągają niebo chmurami. 

Jest wczesnojesienny poranek, padający w nocy deszcz postrącał z krzaczków borówki i maliny, które teraz leżą na mokrym mchu, wśród pierwszych opadłych liści.

Serce zapachu wprowadza do lasu element kobiecy. Nie jest to jednak turystka w kaloszach. Raczej bosonoga rusałka o wilgotnych włosach splątanych w nieporządne warkocze.

Nie jest piękna. Jest niebezpieczna. Pociągająca w sposób, który sprawia, że nie chcemy jej urokowi ulec. Nie obiecuje wytchnienia, odpoczynku w pulchnych ramionach. Jej pocałunki będa zimne, jej objęcia ostateczne jak śmierć. A jednak… Kiedy pojawiają się pierwsze zwiastuny bazy, kiedy promienie słońca przedrą się przez chmury… Ulegamy jej.

Pierwszą zmianą jest pojawienie się żywotnego, ziemistego, rozwijającego pełne spektrum brzmień wetiweru. Z połączeniu z wilgotną paczulą, stanowiącym kontynuację wątku leśnego akordem drzewno – żywicznym i doskonale wplecioną w opowieść kroplą miodu stanowi on nadzwyczaj skuteczne zaproszenie do tego, by usiąść na mokrym mchu, skosztować nieznanych owoców i nieznanych przyjemności.

4 Elements nie jest zapachem ładnym. Nie jest też miły ani kobiecy w sposób, w jaki kobiecość wyobrażają sobie autorzy reklam perfum. Nie jest sexy, nie uwodzi, nie mizdrzy się do nosiciela, nie schlebia naszym gustom. A jednak trudno nie dostrzec niezwykłej, pierwotnej urody tej kompozycji. Jest w niej myśl, koncept, wizja.

5 Elemets kontynuuje tę opowieść. Niespodziewanie jest jednak ładniejszy, słodszy, mniej dziki. Jak gdyby Bejar opowiadał mit, w którym Ewa była przed Adamem.

Mężczyzna z żebra
5 Elements

Delikatnie korzenne, słodkie, owocowo – anyżkowe otwarcie wydaje się o niebo bardziej kobiece, niż ziemiste 4 kobiece Elementy. Ślad ziemistej wilgoci dominującej w wersji kobiecej, w kompozycji dla panów stanowi jedynie tło, pewną kanwę, na której ciepłymi, czystymi barwami namalował Bejar obraz męskości łagodnej, opiekuńczej, uśmiechniętej.

I podobnie jak 4 Elements nie były szczególnie kobiece, tak 5 Elements nie są męskie. Są cywilizowane.

Serce zapachu jest syte, bogate, statyczne.

Niesamowite, niespotykane połączenie zapachu słodkiego melona z nutą, której pochodzenia nie rozpoznaję, ale którą bezbłędnie identyfikuję nako „minerały” daje efekt w postaci akordu słodkiego i krystalicznego. Gdyby cukier wydobywano jak sól spod ziemi, to czysta skała pachniałaby tak właśnie.

Ciepłe nuty kwiatowe brzmią tu znacznie wyraźniej, ciepła baza pojawia się wcześniej i jest bardziej kremowa, waniliowa wręcz. Jednak w przewrotny sposób, znacznie bardziej wytrawna, niż dosłodzona dzikim miodem kobiecość.

Wyraźna, ziemista paczula i ślad wspomnianej parę akapitów wyżej huby przypominają nam, że piąty element wyrasta na bazie czterech pierwotnych sił.

Elementy Ramona Bejara przypominają mi nieco olfaktoryczne obrazy Christophera Brosiusa. Zapachy, w których ważniejsza od normalności i perfumeryjności jest opowieść.

Tu Bejar opowiada nam o pierwotnej sile żywiołów. O człowieku, który jest dzieckiem matki ziemi, który z niej wyrasta, lecz ponad nią wzrasta. Bardziej, niż jak opowieść o męskości i kobiecości postrzegam ten duet zapachów jako metaforę dojrzewania, zastępowania instynktów uczuciami.

Cztery Elementy to człowiek bliski natury: niewinny, lecz niebezpieczny zarazem. Piąty element to kultura: słodycz sączona w nasze dusze. Mogłabym napisać, ze miłość, ale nie. Dostrzegam raczej zmianę formy, dojrzewanie idei. 

Freud twierdził, ze dzięki socjalizacji mężczyzna pragnący kobiety zamiast wysyłać bezpośrednie sygnały erotyczne – napisze wiersz. Tu Czwarty Element oferuje nam dzikie owoce na mokrym mchu, Piąty Element przynosi różę. Nie pralinki, nie pluszaczki. Na szczęście.

• Obraz przedstawiający nimfę w lesie towarzyszy tekstowi pod tytułem „Little Nymph”, który można znaleźć tu: KLIK. Nie wiem, czy jest on ilustracją do obrazu, czy odwrotnie.
• Zdjęcie zatytułowane „Forest Fruit” pochodzi z bloga The Woman on the Mountain i jego autorką jest Sharyn Munro.
• Fantastyczna stylizacja z trzeciego zdjęcia jest częścią cyklu „Four Elements”, którego wszystkie odsłony znajdziecie na blogu makijażystki Dint Day dokładnie tu: KLIK. Polecam.
• Czwarta ilustracja to tapeta pobrana ze strony: www.desktopwallpaperhd.net
• „Cztery Elementy” w wersji Dracorubio do znalezienia na jego photostreamie w serwisie Flickr: KLIK
• „Hylas i nimfy” autorstwa Henrietty Rae. Więcej prac tu: KLIK
• Ostatnie „Cztery Elementy” autorstwa Matta Myersa prezentującego swoje grafiki na stronie Wodden Graphics