Tom Ford

. Podczas pobieżnych testów w katowickim Douglasie White Suede wydał mi się najsympatyczniejszym zapachem z białej serii. Najsympatyczniejszym dla mojego, pokręconego nosa, oczywiście. Nie obiektywnie. Nie wymaga ode mnie wznoszenia się na wyżyny obiektywizmu i samoświadomości stwierdzenie, ze u podstaw mojej sympatii do tej kompozycji leży fakt, że jest ona relatywnie mało piżmowa. W porównaniu

. Dziś krótko i bez wstępów. Wstęp był wczoraj. Jeden wystarczy. 🙂 Look at that subtle off-white coloring. The tasteful thickness of it. Oh my God, it even has a watermark! Urban Musk zaimponował mi od pierwszego, pobieżnego testu w perfumerii, choć nie do końca w sposób, w jaki imponuje mi po testach uważniejszych.

. Witam Was po przerwie. Przepraszam, że nie pisałam w trakcie urlopu – leniuchowanie wciągnęło mnie. Obiecuję poprawę i nieco więcej postów w najbliższym czasie, choć przyznaję, czuję się nieco wybita z rytmu… Dziś taka trochę olfaktoryczna przygrywka: pierwsza część wpisu, który chodził za mną od kilku tygodni i trochę nawet przeszkadzał się lenić. Nie

. Dwa tygodnie temu, przy okazji notki o prywatnej linii zapachów Toma Forda dostępnej w Katowicach (i w Warszawie), pisałam, że recenzji nie będzie, bo Douglas nie robi próbek. I co? I recenzje będą! W komentarzach wpisał się Pan, który zaproponował mi zrobienie (w rzeczonym Douglasie) próbek interesujących mnie zapachów. Nie zdradzając Jego tożsamości napiszę,