Kawa i papierosy - Black Velvet Cafe 4160 Tuesdays

Używkowej mini serii ciąg dalszy. Po szalonej imprezie z Maxed Out pora na kompozycję bardziej stonowaną. Żebyśmy się nie zajechali przed kolejnym odcinkiem. ;)
Dziś zapraszam na kawę i papierosy.

Zacznijmy od nazwy. Black Velvet Cafe brzmi jak efekt badań statystycznych pod tytułem: Jak Skusić Sabbath.
Czerń.
Aksamit.
I kawa.
Touche! Bingo. Bullseye. Gol. Trafiony - zatopiony. Gdyby Sarah McCartney rozczarowała mnie tymi perfumami, pojechałabym pikietować pod jej dom. 👆👆👆

Druga kwestia do uregulowania z góry.
Jeśli oczekujecie ładnej kawki, to przestańcie. Wszelkie skojarzenia z cywilizowanymi Espresso Royale, kawusiami z karmelusiem i kwiatusiem i innymi pierdółkami proszę wywalić do kosza. Już?

No to możemy zaczynać.

Pierwszy wdech. Kawa jest. Check.

I tu powinnam napisać, że drugi wdech i coś tam coś tam, ale nie. Wcale nie musimy czekać na drugi wdech. Gruba nuta skórzana i brudny oud walą człowieka w pysk z plaskiem i żadne drugie wdechy ani inne ćwiczenia oddechowe nie są potrzebne. Można sobie, co najwyżej, sapnąć z przejęcia.

Drugi wdech wcale nie jest ładniejszy ani milszy, niż pierwszy - albowiem brzmi w nim nuta żywcem wzięta ze sprayu na komary. Takiego fajnego, który co prawda powoduje kaszel i łzawienie oczu, ale nie śmierdzi, tylko... No dobra. Może i śmierdzi, ale fajnie. 😁

A gdzie papierosy, zapytacie? W sensie tytoń.

No więc ten tytoń to jest nuta zagrana totalnie po kozacku, bo większość perfumiarzy sięgając po akord tytoniowy dryfuje gdzieś w kierunku złotych liści zwijanych na śniadych udach Kubanek i Kubańczyków (bo równouprawnienie). Sarah McCartney w poważaniu ma złote liście i śniade uda i tytoń w swoich perfumach opowiada nam taki, jaki znamy. Papierosowo - fajkowy. Częściowo już zużyty - znaczy wypalony. Zleżały. Lekko wilgotny.

Pięknie, niszowo, awangardowo sugestywny aromat petów gaszonych w mokrej popielniczce składa się w Black Velvet Cafe z aromatem tytoniu niepalonego - w formie zgniecionych, aromatycznych strzępków. Wysypanych na blat drewnianego stołu. Bez obrusa. Zapach świeżej, mielonej kawy splata się z zapachem kawy zaparzonej już, wystudzonej. Gorzkiej i mocnej.

A nad tym wszystkim góruje aromat skórzanych kurtek i skórzanych butów. I olśniewająco naturalistyczny, zaskakująco atrakcyjny zapach, który w otwarciu pachniał jak spray na komary, a po pewnym czasie brzmi raczej jak nadpalona cerata. I teraz już wiemy, dlaczego kawa i tytoń są porozsypywane, a na blacie nie ma obrusa. Bo ktoś podpalił ceratę! 😱😱😱

Znów dla porządku: foty i gify z filmu "Kawa i papierosy" Jima Jarmusha

Po tym, co napisałam nie uwierzycie... A może właśnie uwierzycie?

Te perfumy naprawdę, ale to naprawdę są świetne. Turpistyczne i naturalistyczne. Dziwne i trudne. Ale zarazem przyjemne i wygodne. Intrygujące. Zadziwiające. Zwracające uwagę - w ten niekoniecznie powszechnie oczekiwany sposób.

Bo to nie są ładne perfumy.

Data premiery: 2018
Kompozytorka: Sarah McCartney (ta od Makaka)
Projekcja: nie do przeoczenia
Trwałość: fantastyczna - mój Miły skarżył się na smród jeszcze następnego dnia. Choć tradycyjnie, po kilku godzinach nie ma Cafe.

Nuty zapachowe:
Nuty głowy: cedr
Nuty serca: jasne drewno, tytoń
Nuty bazy: oud, kawa, paczula