Sabbath of Senses
zmysłowe opowieści o perfumach
Cale Fragranze d’Autore Fulgor
Jest coś magnetycznego w perfumach o głębokiej, bursztynowej barwie.
Fulgor to najciemniejszy z „soków” Cale Fragranze d’Autore – ale zapach… zapach wcale nie jest ciemny.

Perfumy na walentynki – najlepsze rady
Istnieje coś takiego, jak obowiązujący kanon piękna. Kanon ten zmienia się w czasie i zmienia się także w przestrzeni – inne będą kanony w krajach Azjatyckich, inne w krajach uznających islam za religię państwową, inne w liberalnej Europie. Do tego dochodzą podziały środowiskowe.
Kiedy europejskie magazyny piszą o perfumach, które spodobają się każdej kobiecie, oznacza to zazwyczaj spory procent Europejek z liberalnych środowisk – bo takie kobiety są adresatkami tych tekstów.

Podsumowanie roku 2024 i plany na rok 2025
Minął kolejny rok. Ziemia obiegła słońce, dzień znów staje się dłuższy, nadchodzi wiosna. Z wiosną to troszkę nadmiar optymizmu, ale trudno polemizować z faktem, że się zbliża.
Zwykle w okresie przesilenia zimowego staram się o jakieś podsumowanie roku. Na blogu, bo w życiu to tak u mnie nie działa. Dla własnego dobra nie podsumowuję niczego i nie podejmuję się żadnych przedsięwzięć zimą, bo zima jest dla mnie okresem spadku formy. Najchętniej zachowałabym się jak miś albo jeżyk: zakopała się w kupę liści poduszek i przespała całą tę smętną pluchę. Już dawno stwierdziłam, że nie pochodzę od małpy, tylko od misia.

Isabey Fleur Nocturne
Dawno dawno temu… konkretnie wiek temu rozpoczęła się historia najpiękniejszych białokwiatowych perfum na świecie – w mojej, zupełnie nieskromnej opinii.
Przenieśmy się w lata dwudzieste XX wieku. Lata określane mianem Roaring twenties, Années folles, Goldene Zwanziger, a w polsce Szalonych lat dwudziestych czyli epoki finansowej prosperity, gwałtownych zmian kulturowych, kwestionowania zastanych norm i (co za tym idzie) rozwoju sztuki nietuzinkowej, rewolucyjnej wręcz.

Clive Christian Crab Apple Blossom
Clive Christian to jedna z tych marek, w przypadku których wysoka cena jest zaletą – nie mankamentem. To segment, w którym klient kupując perfumy dostaje nie tylko zapach, ale też pewność, że „byle kto” nie będzie używał tych samych perfum. Na tej samej zasadzie Ferrari zawyża ceny swoich samochodów i ogranicza sprzedaż najbardziej ekskluzywnych modeli.

Atelier Olbique Saint
Świętość w tytule zazwyczaj zapowiada perfumy kadzidlane, chłodne, ascetyczne. Tymczasem Saint jest troszkę Rozpustniczkiem. Nie stroni od trunków, cygar i zbytku. Ale, jak wspomniałam, tylko troszkę.

Atelier Oblique Closer
Kontynuujemy podróż z marką Atelier Olblique, która sadzi drzewa. 🙂
Dziś na tapet bierzemy figę. Ale nie dajcie się zwieść zapisowi nutowemu zapowiadającemu nie tylko figę, ale też cytrynkę, grejpfruta i porzeczkę. Closer to nie jest letni świeżaczek.

Atelier Oblique Bohemian Woods
Atelier Oblique założone zostało w 2016 roku przez Mario Lombardo. W swoim manifeście piszą, że sprzedają butelkowaną poezję i ujęło mnie to określenie. Jeszcze bardziej ujęło mnie to, że są firmą odpowiedzialną i etyczną, co ujmują krótko: czysta, bez okrucieństwa, wegańska. I jeszcze coś pięknego: każda zamówienie z ich strony równa się posadzenie przez nich drzewa.

The House Of Oud Wabisabi
Wabisabi należy do najbardziej ekscentrycznej z ekscentrycznych kolekcji The House Of Oud. Crazy Collection to formuły zapachowe inspirowane oryginalnymi i zaskakującymi składnikami zamknięte w nieprzewidywalnie zaprojektowanych flakonikach.
Znajdziemy w szalonej kolekcji nuty mrożonego absyntu, owocowych cukierków, akord szminki i adrenaliny. Ale najciekawsze chyba jest wasabi w Wabisabi.

House of Matriarch Antimony
Nie jestem zwolenniczką matriarchatu. Patriarchatu też nie. Oczywiście!
W ogóle nie popieram ustrojów, w których pewna grupa ludzi jest dominująca, a inna podległa i ogólnie mam na ten temat opinię…
Kiedy więc zasiadłam do klawiatury z zamiarem zrecenzowania Antimony, zupełnie niepostrzeżenie wymknęła mi się spod palców siarczysta rozprawka o dyskryminacji i odwetowej naturze ruchów równościowych. O tym, dlaczego usprawiedliwione są hasła typu Girl Power i Black Lives Matter. A potem stuknęłam się w… klawiaturę i skasowałam wszystko. Zostawię tu tylko myśl, że ile House of Matriarch nikogo nie bulwersuje, o tyle House of Patriarch byłby mocno kontrowersyjny. Prawda?