Etat Libre d’Orange

Rien znaczy tyle co nic. Nic nie szkodzi, nic się nie stało… Nic a nic. Rien du tout. A ja wam powiem, że wcale nie nic. Że stało się. Całkiem dobre, niebanalne, niegrzeczne perfumy się stały! Rien Wiecie, jak to jest, kiedy w towarzystwie wymknie się Wam słowo na Ka? Albo inne. Na przykład takie

Etat Libre d’Orange to mistrzowie prowokujących nazw. Poza, ikonicznymi już dziś Wspaniałymi Wydzielinami, przedstawili nam Pałacową Dziwkę, Grubego Elektryka i Koniec Świata. A także perfumy pod wieloznacznym tytułem: Nie Zrozum Mnie Źle Kochanie – Nie Połykam, których kontynuacją jest: Nie Zrozum Mnie Źle Kochanie – Tak, Robię To. No ok; tylko krowa nie zmienia poglądów.

Zacznę od zastrzeżenia dla recenzji, opowieści i mojego stosunku do opisywanych dziś perfum kluczowego: pisząc o Attaquer le Soleil Marquis de Sade marki Etat Libre d`Orange całkowicie i absolutnie odcinam się od postaci będącej inspiracją dla kompozycji. Czy też postaci, której nazwiska prowokująco i nieszczęśliwie użyto w nazwie – w nadziei na kontrowersję i zysk,

Nikt nie lubi zdrajców. O ile zdarzają się ludzie podatni na urok despotów i okrutników, o tyle zdrajców, oszustów, judaszy nikt nie poważa. Czy aby na pewno? Jednym z etyczno – filozoficznych dylematów chrześcijaństwa jest spór o rolę Judasza w historii zbawienia. Czy Judasz był zwykłym zdrajcą i kanalią? Czy raczej postacią tragiczną, od której

Koniec świata – cóż to za temat dla artysty! Każda kultura, każda mitologia kreuje własną wersję tego wydarzenia. Apokaliptyczne wizje świata ginącego w powodzi ognia, pod gradem błyskawic lub w odmętach fal współistnieją w ludzkiej świadomości z wizjami powolnej entropii. Nawet nauka nie rozstrzygnęła jeszcze ostatecznie, czy skończymy w wielkim ogniu, czy w wielkim chłodzie.