L’Artisan Parfumeur

. Stambuł… Moje marzenie od paru lat, plan na kolejne (co nie znaczy, że najbliższe) wakacje. Kulturowy uskok tektoniczny; miejsce, w którym niesamowitą rozmaitością motywów zaowocował mariaż wschodu z zachodem. Cień wspaniałości Bizancjum przyprawiony kontrastami w sferze mentalności, religii, a także zamożności. Wymarzona stymulacja dla ducha i rozumu.   Oczywiście na zapach inspirowany „burzliwą historią

. Nowy zapach l’Artisan Parfumeur wszedł na perfumeryjne salony z wielkim hukiem. Budzi zachwyt powszechny, recenzje ma entuzjastyczne, na forach wrze. Jako przekorna dusza, podeszłam do kompozycji Carine Vinchon (która wcześniej dała nam się poznać między innymi jako autorka L’Eau de Jatamansi) z dystansem, sądząc, że jeżeli coś zachwyca wszystkich, to z zasady musi być

. Obecność recenzji Al Oudh na moim blogu zapewne nikogo nie zaskoczy. Wiadomo było, że się pojawi. Czekałam na ten zapach bez wielkich emocji i nadziei. Spodziewałam się, że skóra, cywet i kastoreum w nutach nie uwiodą mnie i… Miałam rację. Przynajmniej ten jeden raz. Al Oudh to zapach trudny i, w porównaniu z większością

. Nietrudno się domyślić, co sprawiło, że te dwa zapachy znalazły się tu razem. Navegar Nawigator to przystojniak. Niezbyt niszowy. A może ja mam już tak pokrzywiony gust, że zielone, delikatnie przyprawowe otwarcie tej kompozycji zdaje mi się normalne. W każdym razie Navegar zaczyna się lekkim, jasnym akordem gniecionej zieleniny pachnącej, dzięki cierpkawej, cytrusowej nutce,

. Krótko będzie i bez polotu, bo nie bardzo wiem, o czym pisać. Nowa propozycja Duchaufoura pozostawia mnie doskonale obojętną. Wzmianka powstała „dla porządku” i dlatego, że Melkmeisje pytała. To odpowiadam, jak potrafię. Gdybym napisała, że spodziewałam się drapieżnego Kubańczyka z cygarem w zębach i spluwą za pazuchą – skłamałabym. Spodziewałam się przyjemnego słodziaka i