Serge Lutens

Kochanek ze Wschodu Nieodparcie pociągający, ujmująco słodki, intrygująco szorstki, perwersyjnie wyrafinowany, podniecająco nieokrzesany, hipnotycznie uwodzicielski… Oto on! Zapach będący migotliwym, wijącym się kalejdoskopem doznań odczuwalnych równie intensywnie pod sklepieniem czaszki, jak i w głębi ciała, gdzie rodzi się napięcie erotyczne. Dominujący i jednocześnie spełniający wszystkie pragnienia olfaktoryczny kochanek o słodko, dymnym oddechu, dłoniach szorstkich jak […]

Opis głównych nut zapachowych zdaje się wskazywać na to, że zapach powinien mi się podobać. Nie pierwszy to przypadek, w którym pozornie smakowity opis jest zaproszeniem do wątpliwych przyjemności olfaktorycznych. Sztandarowym przykładem takiego rozczarowującego porównania jest dla mnie przesławna Organza Indecence, ale o tym może innym razem. Migdałowy dom starców Datura Noir zawiera dokładnie to,

Arabia bliska i z bliska Czegóż to człowiek nasłuchał się od osób testujących ten zapach… Opowieści mogące awansem zniechęcić do używania tych perfum; a w przypadku, kiedy poznamy je po przeczytaniu recenzji w sieci (a przyznajmy, że w przypadku niedostępnych w Polsce Lutensów o to łatwo) – zaprogramować negatywne skojarzenia i zupełnie „załatwić” zapach. Kebab?

. Burza cynamonowa Zapach potężny, pełen mocy, którą ujawnia dopiero przy „zlaniu się” nim całościowo, kiedy pozwolimy mu otumanić się, porwać, pochłonąć… Bo czyż można burzę testować po kawałeczku?! A jest Rousse jak cynamonowa nawałnica: od pierwszej chwili gwałtowny, siekący zmysły drobinami pylistego, suchego cynamonu i ostrych przypraw. Pod naporem tego pikantnego szaleństwa zmysły bzikują:

Dziś będzie kontrowersyjnie. Oceniam perfumy uznawane przez niektórych ludzi za najpiękniejszy, czasem jedyny godny uwagi zapach z oferty Palais Royal. Rzeczywiście, przyznać muszę, że na tle innych zapachów Serge Lutens jest to kompozycja wyjątkowa. Na mnie jednak jej wyjątkowość nie jest czymś, co zachwyca bynajmniej.  Stara faja Paliłam kiedyś fajkę. Jedną utopiłam w Śniardwach, drugą

Balet w pięciu aktach Miał być wetiwer i jest wetiwer! Ale i tak… nie tego się spodziewałam. Vetiver Oriental zaczyna się bardzo szczególnym zapachem rośliny tuż przy ziemi, tego jasnego, miękkiego fragmentu łodygi, który dopiero co wyjrzał z wilgotnej gleby. Zieloność zapachu jest raczej potencjalna, niż rozwinięta, przywodzi na myśl bardziej bulwy, cebule kwiatowe, kłącza,

Dokąd idziesz z tym ogonkiem? Zanim jeszcze poznałam Chypre Rouge osobiście, zetknęłam się na forum perfumeryjnym z osobami nazywającymi ten zapach Czerwonym Kapturkiem. Prawda, że chwytliwa nazwa? Tak się nią zasugerowałam, że ten Czerwony Kapturek chodził za mą jeszcze przed pierwszym testem. A ponieważ po testach okazało się, że nazwa (autorstwa Anuschki) jest trafna, pozwolę

Nieoswojony Miód Zapach budzi znacznie więcej kontrowersji, niż wskazywałaby nazwa. Przyznaję, że z jednej strony dziwią mnie krytyczne opinie o tym zapachu – bo czegóż można się spodziewać po zawartości flaszki z napisem „drzewny miód” jeśli nie drzewnego miodu. Z drugiej zaś świetnie rozumiem, skąd się biorą – to zapach nieperfumeryjny i w realnie miodowy

Cedrowy Las Birnam rusza w tany * Cedre Lutensa to doprawdy bardzo szczególny zapach. Mogę szczerze powiedzieć, że jest wzbudzającym największe kontrowersje (czytaj: krytykę) zapachem, jaki znam. A także jednym z dziwaczniejszych. I właściwie zupełnie mnie to nie obchodzi. Jest to zapach drzewny, powiedziałabym nawet „drewniany”, a jednak zaczyna się bezczelnym, pełnym tupetu i lekceważenia